Onlangs las ik een stukje over Narcissus. Narcissus is een figuur uit de Griekse mythologie.
Toen Narcissus tijdens een van zijn vele jachtpartijen wat wilde drinken uit een rivier zag hij in het gladde wateroppervlak zijn spiegelbeeld en werd verliefd. Op zijn spiegelbeeld.
Hij zag een knappe jongeman in het water en besefte niet dat het een spiegelbeeld was.
Hij probeerde zijn spiegelbeeld aan te raken en te kussen maar dit was tevergeefs. Telkens wanneer hij het water aanraakte verdween het spiegelbeeld. Hij raakte erg gefrustreerd en stierf uiteindelijk van verdriet.
Het deed me denken aan de menselijke ervaring.
Alles wat wij als mensen ervaren is ook een soort spiegelbeeld.
Als mens ervaren we van alles. We ervaren gevoelens en sensaties, we ervaren andere mensen, we ervaren onszelf, we ervaren allerlei situatie zoals werk, relaties, omgeving, gezondheid etcetera.
We ervaren continu.
Het leven is een stroom van ervaringen.
De 3 Principes beschrijven hoe elke ervaring die we hebben (oftewel alles wat we beleven) alleen kan bestaan omdat er levensenergie, denken en bewustzijn is.
Alles wat wij als mensen ervaren is een weerspiegeling van het denken. Van tijdelijk denken. Van denken dat komt en gaat.
Het bewustzijn brengt het denken tot leven. Er komt een gedachte in het bewustzijn en het bewustzijn zorgt voor bijbehorend beeld, geluid, geur, kleur, smaak, gevoel en sensaties bij die gedachte.
Zo wordt een gedachte tot leven gebracht, zo wordt het een ervaring.
Denk bijvoorbeeld maar eens aan je meest favoriete eten. Je zult het voor je kunnen zien en je zult er vast ook een gevoel bij hebben; misschien loopt het water je zelfs wel in de mond. Terwijl dat eten er nu, op dit moment, helemaal niet is. En denk dan eens aan iets wat je het aller-engste vindt. Ook dat kun je voor je zien. Je zult daar een heel ander gevoel bij hebben; misschien lopen de rillingen zelfs wel over je rug of krijg je kippenvel. Terwijl ook die aller-engste situatie er nu helemaal niet is.
Je ervaart in beide gevallen het denken.
De 3 Principes beschrijven dat elke ervaring die we hebben van moment tot moment gecreëerd wordt vanuit levensenergie door denken in bewustzijn.
Elke ervaring is een nieuwe ervaring en elke ervaring is een tijdelijke ervaring.
Elke ervaring weerspiegelt het denken.
Als Narcissus zich had beseft dat hij naar een spiegelbeeld keek, dan had hij misschien de magie van het spiegelbeeld bewonderd. Dan had hij zich er misschien over verwonderd dat zoiets tijdelijk in water kan verschijnen en dan zó echt lijkt!
Ons leven is als een stroom spiegelbeelden in water; een stroom tijdelijke ervaringen die altijd het denken weerspiegelt.
Net zoals dat de bron van een spiegelbeeld in water het water is, is de bron van al onze ervaringen als mens de universele levensenergie waar alles uit en door bestaat.
Dat is onze essentie als mens, dat is wat we ZIJN.
En dat is veel meer omvattend dan wat voor beeld we van onszelf hebben dan ook.
Misschien kun je herkennen dat je leven bestaat uit een stroom tijdelijke ervaringen?
Misschien kun je herkennen dat het beeld dat je van jezelf hebt ook uit denken bestaat.
Misschien kun je herkennen dat datgene wat je ‘ik’ noemt, ook een tijdelijke ervaring is?
Misschien kun je herkennen dat als je bv. verdiept bent in een boek, geniet van muziek, in flow aan het sporten bent of opgaat in tuinieren er helemaal geen ‘ik’ ervaren wordt?
Misschien kun je herkennen dat de ervaring van een ‘ik’ er alleen is als er denken over die ‘ik’ is?
Dan kun je misschien ook zien dat je ‘ik’ in deze metafoor het spiegelbeeld is in het water.
En dat wat je BENT het water (ZIJN) is.
Het water waar nooit iets mis mee kan gaan.
Het water dat door geen enkel spiegelbeeld, hoe écht het ook lijkt, aangetast kan worden.