Vanochtend moest ik ineens denken aan het woord mainstream.
Kijken in de richting van de 3 principes is niet mainstream.
Kijken in de richting van de 3 principes gaat tegen de gebruikelijke kijkrichting in.
Mainstream is het uitgangspunt dat bepaalde gedachten en gevoelens onwenselijk zijn en veranderd moeten worden. Vanuit dat uitgangspunt is het logisch om voor gedachten en gevoelens een verklaring te gaan zoeken, te gaan analyseren, te gaan bespreken, te gaan bestrijden of juist te gaan accepteren en committeren. Vanuit dat uitgangspunt is het logisch om met gedachten en gevoelens aan de slag te gaan. Om aan het werk te gaan.
Vanuit de 3 principes bezien is het niet nodig om met gedachten en gevoelens aan de slag te gaan.
De 3 principes beschrijven hoe elke menselijke ervaring altijd op dezelfde manier tot stand komt. Met inzicht in de 3 principes is het niet langer logisch om iets te doen met gedachten en gevoelens, behalve ze er te laten zijn (en dat zijn ze al) en beleven. Dan kunnen gedachten en gevoelens op natuurlijke wijze doorstromen.
Zo bezien is met gedachten en gevoelens aan de slag juist tegen de stroom ingaan.
Tegen de stroom van het leven.
Tegen De Mainstream.
En zoals mijn wijze mentor ooit eens zei:
“Leven is denken en voelen.
Lijden is weerstand en vastgrijpen”.