Een van mijn favoriete spelletjes is ‘Zoek de verschillen’. 
Je kent het vast wel, twee tekeningentjes waar 10 verschillen in te ontdekken zijn.
Meestal vergaat het mij zo, dat de eerste verschillen gemakkelijk te zien zijn maar dat het daarna moeilijker wordt. Alsof ik dan alleen nog maar de verschillen kan zien die ik al gezien had. Alsof ik er niet meer doorheen kan kijken. Alsof ik niet meer kan zien wat er verder nog te zien is.

In het leven lijkt het ook vaak zo te gaan. Als we eenmaal verschillen bij elkaar gezien hebben, lijken we daar niet zo gemakkelijk meer doorheen te kunnen kijken. We zien verschillen en daar kijken we naar. We zien verschillen, we hebben er oordelen over en we hebben er aannames over. Daar zijn we niet schuldig aan, dat gebeurt vanzelf. Dat is zoals onze hersenen werken.  Ons brein ziet verschillen en er wordt een oordeel gevormd. En in ons brein ontstaan aannames. Ook dat gaat vanzelf, onze hersenen werken met aannames.

Evenals oosterse filosofieën, de grote religies en de kwantumfysica, verwijzen De 3Principes naar de bron van het leven, naar de levensenergie of eenheid waar alles door, in en uit bestaat. Naar een vormloze eenheid die zich voortdoet als oneindig veel vormen. Oftewel als oneindig veel verschillen.

Als mens ervaren wij die verschillen omdat wij (kunnen) denken.

Denken maakt dat er onderscheid is. Door denken ontstaan verschillen. Denken maakt dat er groot en klein is, dat er warm en koud is, dat er hoog en laag is, dat er goed en slecht is, dat er mooi en lelijk is, dat er ik en jij is. Denken maakt dat er verschillen zijn.

Zonder denken is er geen onderscheid.
Zonder denken zijn er geen verschillen.
Zonder denken is er ‘een’heid.

Als mensen zien we verschillen, hebben we oordelen en hebben we aannames.
En dan kunnen we afkeer van elkaar voelen, ons verwijderd van elkaar voelen en geen verbinding meer voelen. Met alle mogelijke gevolgen van dien.

Oordelende gedachten en gevoelens van afkeer en verwijdering zijn menselijke ervaringen die bij het leven horen.

De 3Principes beschrijven hoe elke menselijke ervaring op dezelfde manier ontstaat als een samenspel van levensenergie, bewustzijn en denken.
Ze beschrijven hoe vanuit eenheid, wat je ook verbinding, neutraliteit of liefde zou kunnen noemen, de ervaring van verschil, verwijdering en afkeer ontstaat.

Met besef van onderliggende eenheid en inzicht in de rol van het denken wordt het gemakkelijker om minder of minder lang waarde te hechten aan oordelen als die opkomen. Wordt het gemakkelijker om aannames te herkennen.
Wordt het gemakkelijker om niet te blijven kijken naar de verschillen.
Wordt het gemakkelijker om door de verschillen heen te kijken.
Wordt het gemakkelijker om meer verbinding en compassie te ervaren.

Wordt het gemakkelijker om te kunnen zien wat er verder nog te zien is.